Opvliegend

“Toen zag de HEER af van het onheil waarmee Hij zijn volk had bedreigd.”

Exodus 32,14 – 24ste zondag doorheen het jaar

Enkele weken geleden vloog er een vlieg doorheen de keuken. Meerdere keren ging ze op ons eten zitten en zonder veel nadenken haalde ik er de vliegenmepper bij. Maar toen ze daar zo stil bleef liggen bij het raam, was Mara-Lea helemaal ontzet. “Waarom kan ze buiten niet meer verder vliegen?” Ik voelde me heel erg slecht. Niet de wereld, maar ikzelf had een gewelddadige dood binnengebracht in haar belevingswereld. Sindsdien heb ik de vliegenmepper niet meer uitgehaald, tenzij als verlengstuk om iets onder de zetel vandaan te halen. En bij elk vliegje dat passeert, herinnert ze me eraan: “Haar hartje moet blijven kloppen, he mama!”

Het bovenstaande bijbelvers gaat ook over iemand die een ander verhindert om te doden. Veel mensen zullen het niet graag lezen, want de dader blijkt God zelf. God is volgens het verhaalde heel teleurgesteld wanneer het volk dat Hij liefheeft niet Hem, maar een zelfgemaakt stierenbeeld begint te aanbidden. Wanneer Gods boosheid zo sterk oploopt dat hij hen zelfs wil vernietigen, komt Mozes tussenbeiden. Hij herinnert God aan zijn liefde voor deze mensen. En daarop gaat de woedebui van God voorbij.

Je kan voorbij gaan aan de tekst door te zeggen dat er hier een al te menselijke voorstelling van God klinkt en een dergelijk straffend godsbeeld gevaarlijke dingen teweeg kan brengen. Dat is heel belangrijk en waar. Toch lijkt de schrijver van dit verhaal me ook iets levengevend te vertellen. Via het vertelde geeft hij me immers aan dat niemand zich het recht mag toeëigenen om anderen onheil aan te doen. Zelfs God niet, Heer en Meester van de schepping. Dat de basis aan liefde tussen alle schepselen veel fundamenteler is dan al wat deze liefde teniet kan doen.

Dat niets kan rechtvaardigen dat ik dat ongelukkige insectje in al mijn haast en opvliegendheid doodde in plaats van de moeite te nemen om haar naar buiten te leiden. Gelukkig heb ik mijn eigen Mozes in huis.

Copyright Pixabay


4 reacties op “Opvliegend”

  1. Mooi geschreven ❤️

    Geliked door 1 persoon

  2. Ja, we doden soms leven maar dat gebeurde ook door de opdracht van Jezus zelf toen hij aan zijn leerlingen zegde: “gooi het net uit aan de andere kant vande boot’ en ze vingen toen veel vis (die ook werd gedood om op te eten.). Een kind moet ook leren dat we soms niet anders kunnen. Tijdens de hete dagen een tijdje geleden had ik ineens last van veel fruivliegjes en die heb ik gelokt met een soort vanger – een product dat hen lokt en deed verdrinken in die vloeistof. Toch voelde ik me niet schuldig, maar vond het ook niet fijn voor die vliegjes!

    Geliked door 1 persoon

    1. Dag zr. Rosa, ja, dat is zo… maar toch raakte het me… En kinderen moeten leren, maar ik leer ook veel van de kinderen…

      Like

  3. Woordkracht ‘door’ en ‘van’ Mara-Lea… Geef haar een knuffel!

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

over mij

Ik ben Valérie, 36 jaar, getrouwd met Gerd en mama van Mara-Lea. Al schrijvend, zoek ik, en al zoekend, schrijf ik. De bijbelse traditie is voor mij een bron van kracht tijdens die zoektocht.

contact

%d bloggers liken dit: