Woordkracht

“Dan zal de Vader op mijn gebed u een andere Helper geven om voor altijd bij u te blijven: de Geest van de waarheid.”

Johannes 14,16-17 – Zesde paaszondag

Sinds kort vraagt Mara-Lea tijdens haar bedritueeltje of ze nog iets aan Maria mag vertellen. Afgelopen week bad ze dat ze de volgende dag leuk zou mogen spelen met haar beste vriendinnetje. De voorbije dag was er iets misgelopen, zo kwam ik nadien te weten. Het vriendinnetje was boos op haar geweest. “Maar dat is niet erg hoor, mama,” zei ze, “ik weet dat ik nog altijd in haar hartje zit.” Het ontroerde mij hoeveel vertrouwen ze heeft in deze vriendschap en terzelfdertijd toch ook om enige bescherming over die verbondenheid vroeg. Met zelf in het bezorgde achterhoofd en gekwetste hart dat zelfs beste vrienden elkaar soms kwijt geraken.

In de evangeliezin uit Johannes staat er de leerlingen een tijd te wachten waarin ze afscheid zullen moeten nemen van hun vriend Jezus. Jezus probeert hen nu al te troosten en belooft hen een andere Helper. Hij wordt de ‘Geest van de waarheid’ genoemd. In de bijbelse taal betekent ‘waarheid’ zoveel als ‘trouw, standvastigheid, betrouwbaarheid’. De Geest die Jezus aan zijn leerlingen belooft, is dus iemand die de leerlingen vertrouwen wil schenken. Hij zal hen helpen om te blijven geloven in alles wat Jezus hen over God verteld heeft, zelfs wanneer Jezus zelf uit alle zicht verdwenen zal zijn.

Dat kleine meisje van vier liet mij in de afgelopen week iets voelen van die Geest van waarheid. En zo vaak is zij mijn helper. Om met ogen van vertrouwen naar de wereld om me heen te kijken. Wat er daar ook in gebeurt.