Ik ben Valérie, 36 jaar, getrouwd met Gerd en mama van Mara-Lea. Ik startte met deze website in een periode waarin ik me kwetsbaar voelde. Ik zocht naar kracht en wou tegelijkertijd iets van die kwetsbaarheid laten bestaan en in de wereld zetten.

Hoewel ik veel van stilte hou, heb ik altijd ook al een liefde voor woorden gehad. Alsof ik ze nodig heb om te overleven in het dagelijkse leven en te midden van wat dat innerlijk allemaal teweeg brengt. Schrijven helpt mij om emoties en gedachten te verhelderen. Om te verzachten wat pijnlijk of hard is. Om te relativeren wat zwaar voelt. Om te verstillen en vast te houden wat zo kostbaar is en veel te vlug ontglipt.

Als spiegel voor mijn eigen gedachten en gevoelens laat ik mij leiden door de bijbelse traditie. In de hoop dat het uiteindelijk zijn Woord is dat me rust zal brengen en kracht kan schenken. Die zoektocht verloopt niet altijd zonder slag of stoot. De laatste jaren zie ik God veel minder scherp. Maar ik weet dat Hij er is. Het is aan mij om Hem toe te laten. Niet op de manier die ik mezelf misschien zou wensen. Wel op de wijze zoals Hij is. Dat verlangen om Hem – en vanuit dat licht ook mezelf en anderen – op een steeds dieper niveau te ontdekken is een levensdoel dat mij vooruit drijft en zoveel van het leven doet houden. Ook wanneer dat moeilijker is.

Al schrijvend, zoek ik. Al zoekend, schrijf ik.

Ik zou dit alles natuurlijk kunnen bewaren in een dagboek. Maar door te delen voel ik me verbonden. En dat is wellicht bij uitstek wat ik zoek. Verbinding. Met mezelf, met jou, met Hem.

In de hoop dat er misschien ook wel iets in jou is dat zich kan verbinden met een van deze schrijfsels, wens ik je er veel deugd mee toe.

Lieve groet,

Valérie