Woordkracht

“Ik ben de HEER uw God, die u heb weggeleid uit Egypte, het slavenhuis.”

Exodus 20,2 – Derde zondag in de veertigdagentijd

De afgelopen week ging me niet af. Door allerlei kleine tegenslagen bij elkaar maakte boosheid zich van mij meester. Het hield mij wel een hele week gevangen. Tot ik – tijdens een afspraak die ik bijna vergat – iemand ontmoette, en ik me nadien bevrijd voelde uit al wat bezwaard had.

In de eerste lezing voor deze zondag herinnert God Israël ook aan een tijd van gevangenschap. Egypte staat in de Bijbel symbool voor een periode waarin Gods volk gebukt ging onder slavernij. En toch is het net daar dat Israël God leerde kennen als Bevrijder, die hen weg leidde uit het slavenhuis.

In mijn eigen leven voel ik ook slavenhuizen aan het werk. Soms zijn dat omstandigheden of mensen die me ervan weerhouden om helemaal mezelf te zijn. Op andere momenten vermommen de slavenhuizen zich als belemmerende gedachten die ik zelf creëer. Toch is er meestal ook een uitweg. Zoals in die ontmoeting van afgelopen week. Vanuit de hoop dat het allemaal ook anders kan. Niet langer gebukt, maar rechtop. De belofte tegemoet.