“Wil iemand Mij dienen dan moet hij Mij volgen;
waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn.”
Johannes 12,26 – Vijfde zondag in de veertigdagentijd
“Ik wil graag overal zijn waar jij bent, mama.” Binnenin voel ik alleen maar vertedering. Nochtans geeft mijn lichaam aan dat het soms ook even alleen wil zijn. En in mijn hoofd klinkt de kritiek dat kinderen moeten leren om alleen te spelen en niet te afhankelijk mogen opgroeien.
In verband met die laatste gedachte voel ik me alvast getroost door het Evangelie. Jezus geeft immers aan dat mensen niet in Hem kunnen geloven zonder Hem te volgen. Die intieme onderlinge nabijheid vormt de kern van de gedeelde liefde. Jezus spreekt deze woorden nochtans uit in een heel ongeborgen context. Zijn dood is immers op handen. Ieder van ons zal Hem daar vroeg of laat in volgen. Ook als dat de laatste plek is waar we zelf zouden willen zijn.
Jezus volgen brengt mij ook nu al op plekken of in omstandigheden die niet gemakkelijk zijn. Toch is er meestal het aanvoelen dat ik net dáár met Hem verbonden ben. En Mara-Lea trekt me vaak naar Hem toe. In die zin is zij het niet alleen die graag wil zijn waar ik ben, maar wil ik ook haar heel van harte volgen.
Woordkracht 
Plaats een reactie